Jak się zachować na pogrzebie?

Zasady dobrych manier obowiązują wszędzie, również na pogrzebie. Jak powinniśmy się zachować, biorąc udział w ceremonii pogrzebowej?

Oto kilka wskazówek: 

Przede wszystkim powaga - w takim dniu musimy ją zachować. Taka postawa jest wyrazem szacunku dla zmarłego, dlatego zaduma, spokój i wyciszenie się, są jak najbardziej wskazane. Niedopuszczalne są głośne rozmowy, śmiechy i wygłupy; jeśli mamy zamiar urazić pogrążoną w cierpieniu rodzinę, powinniśmy zrezygnować z udziału w pogrzebie. W trakcie ceremonii nie korzystamy z telefonu, najlepiej wyciszyć dzwonek albo wyłączyć aparat do momentu zakończenia uroczystości.

Odpowiedni ubiór - jeśli nie należymy do najbliższej rodziny, nie musimy ubierać się na czarno. Powinniśmy jednak wystrzegać się jaskrawych kolorów (dotyczy to również dodatków: torebek i parasolek). Najlepszym wyborem będzie stonowana zieleń, granaty, szarości i brązy. Jeśli jednak założymy strój w innym niż czarny kolorze, powinniśmy zaakcentować powagę uroczystości odpowiednim dodatkiem, np.: czarnym krawatem, chustą albo kapeluszem. Zasada ta nie dotyczy stroju małych dzieci.

Msza w kościele - poprzedza wyniesienie trumny na cmentarz. Zajmując miejsce powinniśmy wiedzieć, że w pierwszych ławkach zasiada najbliższa rodzina a tuż za nią pozostali krewni oraz bliscy przyjaciele zmarłego. W kolejnych rzędach zasiadają znajomi, np.: z pracy lub ze szkoły, a w ostatnich goście nie znający osobiście zmarłego, ale znający kogoś z jego rodziny.

Kwiaty i wieńce - składamy je w kościele lub na cmentarzu. Wieńce kupuje zazwyczaj najbliższa rodzina, ale często przynoszą je również koledzy z pracy czy ze szkoły zmarłego - jako symbol zbiorowego wyrażenia żalu. Do kwiatów możemy dołączyć szarfę ze słowami ostatniego pożegnania, np.: "Drogiemu Janowi - Anna z Rodziną" albo "Z Wyrazami Głębokiego Smutku - Koleżanki i Koledzy z Urzędu Marszałkowskiego", itp.

Przemarsz na cmentarz - z kościoła wychodzimy po wyniesieniu trumny; tworzy się wówczas tzw. kondukt żałobny złożony z uczestników pogrzebu. Powinniśmy iść w takiej samej kolejności, jaka obowiązywała podczas zajmowania miejsc w kościele.

Ceremonia na cmentarzu - w tradycji katolickiej jest organizowana i prowadzona przez księdza, w związku z tym możemy spodziewać się krótkiej modlitwy; dopiero po niej następuje złożenie trumny do grobu. Po ceremonii możemy złożyć kondolencje najbliższej rodzinie zmarłego, ale pamiętajmy aby zrobić to z wyczuciem. Pogrążeni w bólu żałobnicy, zazwyczaj nie są w stanie prowadzić z nikim dłuższych rozmów, dlatego musimy to uszanować. Zwykle wystarczy uścisk dłoni i kilka ciepłych słów, np.: "Proszę przyjąć moje kondolencje", itp. Jeśli wyrazy współczucia składamy bliskiemu przyjacielowi, w celu pocieszenia możemy go przytulić; słowa w tym przypadku są często zbyteczne. Jeśli nie znamy osobiście członków rodziny zmarłego, nie musimy w ogóle składać kondolencji.

Stypa - po pogrzebie rodzina zmarłego często organizuje przyjęcie połączone z poczęstunkiem. Zapraszani są na nie zwykle najbliżsi członkowie rodziny, ewentualnie bliscy znajomi. Będąc na takim spotkaniu, pamiętajmy aby nie mówić źle o zmarłym i nie kłócić się z innymi członkami rodziny. Niewskazane jest również nadużywanie alkoholu oraz gościnności gospodarzy przyjęcia.

Udział w ceremonii pogrzebowej nie jest obowiązkiem (powinien wynikać z realnej potrzeby), jeśli jednak zdecydujemy się w nim uczestniczyć musimy zachować takt i szacunek względem zmarłego oraz jego rodziny.