Jak radzić sobie z biegunką?

Biegunka to objaw kliniczny polegający na zwiększonej częstotliwości opróżnień lub zwiększonej ilości stolca, wraz ze zmianą konsystencji na płynną lub półpłynną. Biegunce może towarzyszyć ogólne zmęczenie, gorączka i/lub kurczowe bóle brzucha. Największym zagrożeniem dla zdrowia jest utrata wody oraz zaburzenia gospodarki elektrolitowej. Poniżej znajdują się wskazówki, jak radzić sobie z biegunką.

Leczenie biegunki

Biegunka jest zwykle chorobą o krótkim przebiegu i zdolności do samoograniczania. W leczeniu wystarczającym rozwiązaniem jest nawadnianie organizmu preparatami doustnymi: Humana Elektrolit, Gastrolit, Orsalit i Saltoral. Nawadnianie dożylne stosuje się w przypadku ciężkiego odwodnienia, wystąpienia objawów wstrząsu i zaburzeń świadomości, a także uporczywych wymiotów i braku poprawy, pomimo właściwego nawadniania doustnego.

Leki

1. Do objawowego leczenia biegunki ostrej i przewlekłej:

• zawierające loperamid jako substancję czynną - działają już po pierwszej godzinie od podania. Loperamid wiąże się z receptorem opioidowym komórek ściany jelita, hamując propulsywną perystaltykę i wydłużając czas pasażu jelitowego. Ponadto, zwiększa spoczynkowe napięcie zwieracza odbytu, zmniejszając zarazem natychmiastową potrzebę wypróżnienia;
• zawierające difenoksylat jako substancję czynną.

2. Wiążące substancje znajdujące się w przewodzie pokarmowym:

• zawierające węgiel leczniczy jako substancję czynną - po podaniu doustnym, węgiel leczniczy wiąże różne substancje i w ten sposób umożliwia ich wchłonięcie z przewodu pokarmowego; 
• zawierające diosmektyt jako substancję czynną.

3. Działające przeciwbakteryjnie:

• zawierające nifuroksazyd jako substancję czynną.

Nie należy stosować leków o działaniu bakteriobójczym w leczeniu niepowikłanych biegunek ostrych. Wskazaniem do ich włączenia jest wystąpienie biegunki przewlekłej lub powikłanej biegunki ostrej (z temperaturą powyżej 38 stopni C i obecnością krwi w stolcu) albo stwierdzenie w badaniach dodatkowych dużej ilości leukocytów i/lub laktoferyny w stolcu.

Domowe sposoby

Ryż, zupa marchwiowa, suchary, duszone jabłka, banany, budyń to elementy przeciwbiegunkowej diety. Pacjenci cierpiący na biegunkę powinni spożywać wskazane produkty w małych ilościach ok. 6-7 razy dziennie. Warto też wykorzystać lecznicze właściwości jagód i czarnych porzeczek - zawierają one antocyjanozydy o działaniu antybiegunkowym.

Napar z pierwiosnka zwyczajnego - należy zagotować 1 litr wody mineralnej, a gdy zacznie wrzeć - dodać 50g suszonych liści i kwiatów pierwiosnka. Po zaparzeniu, odstawić do przechłodzenia, a następnie przecedzić. Należy pić 3 razy dziennie, po jednej szklance.

Napar z kolendry - nasiona (2-3 łyżeczki) należy parzyć w sposobny sposób jak susz pierwiosnka. Dawkowanie jak powyżej.

Odwar z koniczyny polnej - 50g suszu należy wrzucić do 1 litra mineralnej wody i doprowadzić do wrzenia, po czym gotować na małym ogniu przez ok. 10 minut. Po zagotowaniu, przecedzić i pić w takich samych ilościach jak napar z pierwiosnka i kolendry.

Ziołowe herbatki można posłodzić łyżeczką miodu.

Jeśli żaden z powyższych sposobów nie zadziała i biegunka nie przejdzie po 2-3 dniach, należy udać się do lekarza.