Bullying w szkole - co to takiego?

Bullying w szkole jest tym, czym mobbing w pracy. Zjawisko to polega na dręczeniu, tyranizowaniu, prześladowaniu psychicznym i fizycznym dziecka przez kolegów z klasy. Formy przemocy mogą być różne, m.in.: rozpuszczanie plotek (również w Internecie), wyśmiewanie, grożenie, wysyłanie wulgarnych sms-ów, wypisywanie obraźliwych haseł na tablicy, nagrywanie upokarzających filmików z udziałem dziecka, a także popychanie, opluwanie czy kopanie ofiary. Bullying ma na celu sprawić przykrość, przerażenie lub ból fizyczny - zwykle w takich sytuacjach, ofiara czuje niemoc a sprawca bezkarność.

Kto może stać się ofiarą bullyingu?

Ofiarami przemocy w szkole są zazwyczaj dzieci w jakiś sposób odróżniające się od rówieśników, tzn. słabsze psychicznie lub fizycznie. Stanowią one łatwy cel, gdyż czują się nieszczęśliwe i mało wartościowe. Takie dzieci nie pokazują się w grupie, bo jest to dla nich zbyt duże wyzwanie; szybciej nawiązują kontakt z dorosłymi niż z innymi dziećmi.

Często ofiara przemocy nie ma przyjaciół w klasie, samotnie spędza każdą przerwę, unika zajęć pozalekcyjnych i wycieczek klasowych, uczy się coraz gorzej, popada w depresję i stany lękowe, wymyśla nawet chorobę by nie iść do szkoły. W ekstremalnych przypadkach próbuje targnąć się na swoje życie.

Prześladowane dziecko:

• rzadko wychodzi do kolegów/koleżanek, nie zaprasza ich nigdy do siebie;
• sprawia wrażenie nieszczęśliwego;
• nie interesuje się szkołą;
• nie lubi, a nawet boi się chodzić do szkoły;
• płacze w nocy, ma senne koszmary;
• od rana narzeka na swoje zdrowie: ból głowy, brzucha, itp.;
• ma nagłe zmiany nastroju;
• prosi o pieniądze lub je kradnie.

Jak pomóc ofierze bullyingu?

Podstawą skutecznego przeciwdziałania przemocy w szkole jest dobry kontakt dziecka z rodzicami, ucznia z nauczycielami oraz ucznia z rówieśnikami. Najważniejsza jest jednak postawa rodziców i wychowawców. Głównymi warunkami zredukowania zjawiska przemocy są: reagowanie na każdy przejaw zła oraz perswazja i pomaganie w opanowaniu złości agresorom. W trosce o dobro dziecka, należy sprawdzać każdą niepokojącą informację, eliminować werbalny i fizyczny kontakt ofiary oraz sprawcy, przestrzegać norm obowiązujących w szkole, a także jednoznacznie oceniać naganne zachowania.

Jeśli dziecko sygnalizuje, że w szkole dzieje się coś złego, należy z nim porozmawiać - nie wolno bagatelizować problemu. A gdy zamyka się w sobie i wraca ze szkoły przygnębione, należy zwrócić się do wychowawcy klasy. Jeśli to nie pomoże, warto udać się po poradę do psychologa.

Z bullyingiem można walczyć na różne sposoby, a najgorszym jest obojętność i karanie. Obojętność to nic innego jak ciche przyzwalanie na zło, z kolei kara jest rozwiązaniem doraźnym - gdy dorośli przestają patrzeć, dziecko-agresor tłumiąc złość, zaczyna obmyślać kolejny atak.

Aby chronić dziecko przed atakami ze strony rówieśników, warto uczyć je asertywności, wiary i pewności siebie.