Najlepsze rośliny na żywopłot

Zadbany żywopłot stanowi najpiękniejszą granicę ogrodu i jest doskonałym tłem dla pozostałych roślin. W ogrodach najczęściej spotykane są żywopłoty jednogatunkowe, tworzące jednolite zielone ściany. Przed wyborem konkretnego gatunku krzewów należy się zastanowić nad funkcją żywopłotu - czy ma on osłaniać od wiatru, chronić przed wścibskimi spojrzeniami, a może jedynie zdobić.

Rośliny odpowiednie na żywopłot

Berberys Thunberga - jego odmiany różnią się barwą liści, a także wielkością i pokrojem. Wszystkie jednak nadają się na żywopłoty. Najniższe wykorzystuje się na obwódki rabat, a z najwyższych można formować żywopłoty o wysokości do 2 m. Rośliny te efektownie wyglądają na tle zaśnieżonego krajobrazu i są przysmakiem wielu ptaków. Berberys Thunberga nie ma dużych wymagań glebowych, jest odporny na choroby i ataki szkodników.

Buk zwyczajny - znakomicie nadaje się do tworzenia wysokich (nawet do 5 m) i solidnych murów, spełniających funkcję ogrodzeń i wiatrochronów. Purpurowe odmiany buków charakteryzują się dużą zmiennością koloru liści. Jeśli żywopłot ma być w jednakowym kolorze, warto kupić drzewka szczepione z jednego, pewnego źródła.

Bukszpan wieczniezielony - jego drobne listki, gęsty pokrój i duża zdolność regeneracji pozwala uzyskać różne skomplikowane kształty. Można z niego tworzyć niskie oraz wysokie przegrody - na obwódki rabat czy dekoracyjne obrzeża ścieżek należy wybierać rośliny do 0,5 m wysokości, natomiast na żywopłoty - do 1,5 m. Bukszpany dobrze czują się w miejskich warunkach. Nie przeszkadzają im także okresowe upały i susze. Słońce może im jednak zaszkodzić zimą, podczas nagłych skoków temperatury - wówczas usychają i przemarzają. Skórzaste liście wydzielają charakterystyczny zapach. Są trujące!

Cis pospolity - gatunek stworzony do cięcia - regeneruje się nawet do dość drastycznych zabiegach. Sprawdza się idealnie na wysokich ogrodzeniach (do 4 m) - chroni od wiatru i jest dobrym tłem dla innych elementów ogrodu. Można z niego tworzyć ogrodowe rzeźby. Warto kupić od razu duże krzewy, ponieważ dość wolno rosną. Wszystkie części rośliny, oprócz czerwonych osnówek nasion są trujące.

Grab pospolity - utworzony z niego  żywopłot charakteryzuje się dużą stabilnością. Regularnie przycinane gałązki zagęszczają się, tworząc jednolitą i równą ścianę. Jeśli żywopłot ma pełnić funkcję estetyczną, warto posadzić duże sadzonki o wąskim, stożkowym pokroju lub odmianę wyróżniającą się regularnym kolumnowym kształtem korony. Dzięki grabom w ogrodach można podziwiać dość rzadko spotykane ptaki - grubodzioby.

Irga błyszcząca - może rosnąć na stanowisku słonecznym bądź półcienistym. Charakteryzuje się całkowitą odpornością na niskie temperatury, a także na okresowe upały i susze. Irga jest tolerancyjna w stosunku do gleby i odporna na zanieczyszczenia powietrza (w tym zadymienie i kurz), dlatego można ją sadzić w miastach. Znakomicie znosi cięcie - Irga błyszcząca jest jedną z najlepszych odmian na żywopłoty formowane.

Krzewuszka cudowna - nadaje się do tworzenia obrzeży nie wyższych niż 0,5 m. To jeden z najpiękniejszych krzewów kwitnących, którego największą zaletą są trąbkowate, wydłużone, w kształcie dzwonków kwiaty. W zależności od odmiany można spotkać różowe, karminowe, czerwone, a także białe i czerwono-fioletowe kwiaty. Ciemnozielone liście są doskonałym tłem dla innych roślin - żółkną dopiero przed opadnięciem.

Ligustr pospolity - należy do rozłożystych krzewów o dekoracyjnym ulistnieniu. Ciemnozielone liście o lancetowatym kształcie są błyszczące i dochodzą do kilku centymetrów długości. Z rośliny tej można tworzyć płoty do wysokości 3 m - pełnią wówczas funkcję wiatrochronów. Najlepiej sadzić młode rośliny, które w czasie regularnego przycinania nabierają ładnej formy. Krzew doskonale znosi suszę i mróz, a także niekorzystne warunki miejskie.

Ostrokrzew Meservy - krzew dorasta do wysokości 2-3 m. Preferuje gleby lekko kwaśne i wilgotne, ale nie podmokłe. Ta odmiana jest odporna na mrozy i wysuszające wiatry, dlatego też idealnie nadaje się na żywopłoty w polskim klimacie. Formowane z niego ściany prezentują się efektownie przez cały rok. Atutem ostrokrzewów są ich ozdobne owoce - czerwone kuliste jagody utrzymują się aż do wiosny. Uwaga! Są trujące.

Pięciornik krzewiasty - jego największą zaletą są żółte kwiaty o średnicy ok. 5 cm - pojawiają się już w maju i kwitną aż do października. Ich barwa jest zróżnicowana, ale najczęściej występują żółte i białe, ale spotkać można również pomarańczowe, czerwone i różowe. Pięciornik krzewiasty nie ma specjalnych wymagań odnośnie stanowiska, najlepiej jednak sadzić go w słońcu, by obficiej kwitł. 

Porzeczka alpejska - ma grube i zdrowo wyglądające liście, które utrzymują się na pędach od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Roślina doskonale nadaje się na jednolite zielone ściany, tym bardziej że łatwo ją formować. Wysokość żywopłotu może osiągnąć 2 m. Porzeczka alpejska jako nieliczna wśród krzewów dobrze znosi towarzystwo większych roślin, dlatego można sadzić ją bezpośrednio pod koronami drzew.

Trzmielina - idealny krzew na formowany żywopłot. Wymaga żyznej gleby o niewielkiej wilgoci. Najlepiej czuje się w półcieniu, gdzie dociera rozproszone światło. W zupełnym cieniu też sobie poradzi, ale będzie rosła znacznie wolniej. Trzmielina kwitnie od maja do czerwca. Charakteryzuje się bardzo niską odpornością na mróz, dlatego na zimę trzeba ją okryć słomą. Jej owoce są silnie trujące!

Żywotnik zachodni (Tuja szmaragdowa) - walory estetyczne, a także odporność na wiatr, zanieczyszczenie i środowiska i niskie temperatury sprawiają, iż odmiana ta idealnie nadaje się na żywopłoty. Tuja szmaragdowa jest również odporna na choroby, ale przy jej uprawie może pojawić się m.in.: plamistość łusek, pleśń czy zamieranie pędów. Gałązki żywotników doskonale znoszą cięcie i ładnie się zagęszczają. Aby uzyskać piękny szczelny żywopłot, sadzonki należy posadzić w odległości ok. 50 cm od siebie.

Dodatkowe wskazówki:

1. Żywopłot powinien mieć zapewnione jak najlepsze warunki rozwoju. Podstawą jest odpowiednia gleba - pas ziemi pod żywopłot należy starannie przekopać, a następnie wybrać korzenie i kłącza chwastów (pokrzywy, perzu, ostów, itp.) - później usunięcie ich ze środka żywopłotu będzie praktycznie niemożliwe. Tworząc na słabej ziemi żywopłot z cenniejszych okazów, należy wyściółkować glebę pomiędzy roślinami grubą warstwą kory - to ograniczy rozwój chwastów i utrzyma wilgoć w podłożu. Rośliny potrzebują składników pokarmowych, dlatego każdej wiosny należy je zasilać nawozami mineralnymi dla krzewów.
2. Liczba roślin sadzonych na każdym metrze bieżącym zależy od gatunku i wielkości okazów, a także od wysokości żywopłotu i gleby w ogrodzie. Rośliny przeznaczone na niskie obwódki należy sadzić gęsto - nawet co 10 cm, natomiast w wyższych żywopłotach (powyżej 1 m) - co 20 cm. W żywopłotach nieformowanych odległość pomiędzy krzewami powinna wynosić przeciętnie 0,5 - 1 m. 
3. Żywopłoty formowane należy ciąć regularnie dwa razy w roku (wiosną i latem), żeby się ładnie zagęszczały. Formując żywopłot, warto lekko zwężać go ku górze. Dzięki temu słońce dotrze do dolnych gałązek i nie pozwoli im uschnąć. Krzewom w nieformowanych żywopłotach wystarczy wiosną skrócić młode, nadmiernie wybujałe pędy oraz usunąć suche i krzyżujące się gałązki.