Jak nie stracić prawa do zasiłku dla bezrobotnych?

Zasiłek dla bezrobotnych to świadczenie pieniężne przyznane osobom, które pozostają bez żadnego przychodu bądź mają przychód miesięczny w wysokości nieprzekraczającej połowy minimalnego wynagrodzenia. Często zasiłek jest jedynym źródłem ich utrzymania, a w przypadku gdy utracą do niego prawo, pozostają bez środków do życia. Aby ustrzec się przed podobnymi problemami, warto wiedzieć kiedy bezrobotny traci prawo do zasiłku.

Osoba bezrobotna, która nie chce stracić prawa do zasiłku, musi pamiętać o obowiązku zgłaszania się do właściwego powiatowego urzędu pracy w wyznaczonym terminie w celu przyjęcia propozycji odpowiedniej pracy lub innej formy pomocy proponowanej przez urząd. Wizyta bezrobotnego w urzędzie potwierdza też, że jest on gotów do podjęcia pracy.

Dyrektor urzędu wyda decyzję o wykreśleniu bezrobotnego z rejestru i pozbawieniu go prawa do zasiłku, jeśli ten nie będzie się stawiał w urzędzie. Bezrobotny nie poniesie tych konsekwencji wówczas, gdy poda uzasadnioną przyczynę swojego niestawiennictwa w ciągu siedmiu dni od dnia w którym miał być w urzędzie. Jedną z takich przyczyn jest choroba potwierdzona zwolnieniem lekarskim.

Bezrobotny traci prawo do zasiłku, jeśli:

• otrzymał pożyczkę z PFRON lub instytucji z udziałem środków publicznych na podjęcie działalności pozarolniczej lub rolniczej albo z Funduszu Pracy otrzymał jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej;
• pozostaje niezdolny do pracy wskutek choroby lub przebywania w zakładzie lecznictwa odwykowego przez nieprzerwany okres 90 dni, przy czym za okres nieprzerwany uważa się okresy niezdolności do pracy wskutek chroroby oraz przebywania w zakładzie lecznictwa odwykowego w sytuacji, gdy każda kolejna przerwa między okresami niezdolności do pracy wynosi mniej niż 30 dni kalendarzowych. Pozbawienie statusu bezrobotnego następuje z upływem ostatniego dnia wskazanego okresu 90-dniowego;
• odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego dorosłych, wykonywania prac interwencyjnych, robót publicznych , poddania się badaniom lekarskim lub psychologicznym, mającym na celu ustalenie zdolności do pracy bądź udziału w innej formie pomocy określonej w ustawie;
• po skierowaniu, nie podjął szkolenia, przygotowania zawodowego dorosłych, stażu, wykonywania prac społecznie użytecznych lub innej formy pomocy określonej w ustawie;
• z własnej inicjatywy przerwał szkolenie, przygotowanie zawodowe dorosłych, stażu, wykonywanie prac społecznie użytecznych lub inną formę pomocy określoną w ustawie.

Zgodnie z przepisami, bezrobotny może odmówić przyjęcia propozycji odpowiedniej pracy lub innej formy pomocy przygotowanej przez urząd, ale pod warunkiem że poda uzasadnioną przyczynę. Pod pojęciem tym należy rozumieć szczególną i obiektywnie występującą sytuację, która stanowi usprawiedliwienie dla odmowy podjęcia pracy.

Nie można pozbawić statusu bezrobotnego osoby bezrobotnej, która została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego jako założyciel spółdzielni socjalnej po dniu zarejestrowania w powiatowym urzędzie pracy. Statusu bezrobotnego nie można również pozbawić bezrobotnej kobiety w ciąży oraz w okresie 30 dni po po dniu porodu z powodu związanej z ciążą i porodem niezdolności do pracy, trwającej przez nieprzerwany okres 90 dni.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2008 r., Nr 69, poz. 415 z późn. zm.).